M I R J A N

Modlitwa do Ducha Świętego

            Przyjdź Duchu Święty, a poranek dzisiejszy i dzień cały
stanie się jasny. Przyjdź Duchu Święty, a wszyscy,
którzy rozpoczynają pracę zjednoczą się, aby dobrze działać.
Przyjdź Duchu Święty, tam bowiem, gdzie Ty jesteś,
znika lenistwo, giną złe obyczaje.
Przyjdź Duchu Święty, a przed Twoją miłością ustąpią
nasze pyszne ambicje.
Przyjdź Duchu Święty, dniem dzisiejszym kieruj i rządź.
            Bądź z nami i niech dziś wszystko będzie dobre i nowe.
Amen.

Przyjdź Duchu Święty,
Przemień nasze wewnętrzne napięcie
w święte odprężenie.
Przemień nasz niepokój w kojącą ciszę.
Przemień nasze zatroskanie w spokojną
ufność.
Przemień nasz lęk w nieugiętą wiarę.
Przemień naszą gorycz w słodycz Twej łaski.
Przemień mrok naszych serc w delikatne światło.
Przemień naszą obojętność w serdeczną
życzliwość.
Przemień naszą noc w Twoje Światło.
Przemień zimę naszych dusz w Twoją
wiosnę.
Wyprostuj nasze krzywe drogi, wypełnij
naszą pustkę. Oczyść nas z pychy,
pogłębij naszą pokorę.
Rozpal w nas miłość, zgaś w nas zmysłowość.
Spraw, abyśmy widzieli siebie, jak Ty
nas widzisz. Abyśmy mogli poznać Ciebie,
jak to obiecałeś i byli szczęśliwi
według Słowa Twego:
Błogosławieni czystego serca, albowiem
oni Boga oglądać będą!

Na Drodze Krzyżowej

1. Na Drogę Krzyżową zaprosić Matkę Przenajświętszą
i Świętego .....................................
2. Iść Drogą Krzyżową za Panem Jezusem, swoje
cierpienia łączyć z Jego Męką i przepraszać za grzechy.
3. Zostawić pod Krzyżem Chrystusowi za pośrednictwem
Matki Przenajświętszej wszystkie swoje zranienia,
niepokoje, cierpienia, grzechy i prosić o przebaczenie.
Matka Boża dopilnuje, aby ofiara została przyjęta.
Prosić Świętego o podpowiedź, co nam przeszkadza
i o wsparcie w uproszeniach.
4. Prosić Pana Jezusa o Kroplę Krwi dla obmycia
i umocnienia naszego ducha.
5. Prosić Pana Jezusa (z otwartym sercem)
o napełnienie naszych serc miłością.
Wtedy zapanuje w nas radość, zamiast niepokoju.
Zranienia można wyleczyć jedynie miłością.

Droga Krzyżowa

Stacja I
Jezus na śmierć skazany

Winien jest śmierci! Nie wiem, czy bardziej dlatego, żeby mieć spokój,
czy bardziej ze strachu, ale – winien jest śmierci.
Widzieli Go ubiczowanego i z cierniową koroną na głowie, nie pomogło,
nic więcej nie da się dla Niego zrobić. Lepiej dla wszystkich, jeśli umrze.
To prawda, że lepiej, inaczej my nie moglibyśmy żyć prawdziwie
ani mieć nadziei na niebo.

Stacja II
Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

Jest cały zmasakrowany, biczowanie pokryło ranami całe Jego Ciało,
ale mimo bólu widać, że wie, jak nosić belki. Ta belka nie byłaby problemem,
gdyby On był zdrowy, gdyby na niej nie były zebrane wszystkie grzechy świata,
i gdyby nie była przeznaczona na ukrzyżowanie człowieka – Boga. Krzyż jest dla
jednych znakiem hańby, dla innych zbawienia. Czym jest dla mnie?

Stacja III
Jezus po raz pierwszy upada pod krzyżem

Całkiem naturalne wydarzenie – trudno w takim stanie nieść krzyż i nie upaść.
Jednocześnie wydarzenie bardzo symboliczne – w nim mieszczą się wszystkie
ludzkie upadki.Szczególnie te pierwsze, od których może zacząć się droga w dół.
Wszystko zaczyna się od drobiazgów – i rozwój i koniec.

Stacja IV
Jezus spotyka Swoją Matkę

Mama to mama, jaka by nie była, pod jej sercem zaczęło się życie i fundamenty
dalszego rozwoju. Najczęściej jest tak, że to ona pierwsza i zawsze jest tam, gdzie
jest potrzebna. Teraz, na drodze krzyżowej Syna jest Jego Matka, nie mogło Jej
zabraknąć na Jego drodze,jest też na naszych drogach Maryja jest zawsze blisko
i pochyla się nad nami, dobrze o tym pamiętać.

Stacja V
Szymon Cyrenejczyk pomaga Jezusowi nieść krzyż

Nigdy nie jest miło zadawać się z kimś, kto jest przez wszystkich odrzucony.
Pojawia się ryzyko, że i nas odrzucą, a tego przecież nikt nie chce. Szymon został
zmuszony, aby pomóc Skazańcowi, ale On bez tej pomocy nie doszedłby do celu.
Może ten ktoś obok mnie też potrzebuje pomocy, a nie ma nikogo,
kto by przy nim stanął? To Jezus w nim czeka na mnie.

Stacja VI
Weronika ociera twarz Jezusowi

Mały gest wielkiej odwagi i wielkiej miłości. Pewnie nie jeden raz Maryja
ocierała twarz Syna podczas choroby czy pracy, teraz Weronika pomaga
przejrzeć na nowo spod płynącej Krwi. Daje nadzieję. Wdzięczność Jezusa
większa jest od bólu i zostawia niepowtarzalny znak, na chuście i na duszy.
Każdy znak miłości odbija się na duszy i pozostaje na wieczność.

Stacja VII
Jezus upada po raz drugi

Mówią: raz – nie zawsze, dwa razy – nie wciąż. A jednak drugi upadek jest
łatwiejszy i boleśniejszy zarazem. Jezus upada po raz kolejny i podnosi się,
chociaż z wielkim trudem.Pokazuje, że nie można się poddawać, że chociaż
z każdym kolejnym upadkiem coraz trudniej wstać, to jednak można
i warto.Nie pozwól mi, Jezu, zostać z moim grzechem, ratuj mnie
w spowiedzi, trybunale miłosierdzia.

Stacja VIII
Jezus spotyka płaczące niewiasty

Można płakać z radości, szczęścia, bólu, złości, bezradności, beznadziei.
Szczególnie kobiety potrafią płakać i to jest ich ratunek – potrafią
wypłakać się i pójść dalej. Kto nie umie płakać, ten musi znaleźć inny
wentyl bezpieczeństwa. Tylko ten płacz nie może prowadzić do rozpaczy
i zamknięcia się w sobie. Niech mój smutek zawsze prowadzi do Jezusa,
w Nim jest zwycięstwo.

Stacja IX
Jezus upada po raz trzeci

Trzeci upadek jest jak ostatnia deska do grobu albo kropla przelewająca
kielich goryczy. Już nic nie da się zrobić, nie ma szansy, ratunku, możliwości.
Chciałoby się powiedzieć – nie ma takiej opcji. A jednak jest – Jezus powstał,
więc każdy może.Na jeziorze dałeś Piotrowi dłoń i nie utonął, nie pozwól mi
utonąć w tym, co mnie pogrąża.

Stacja X
Jezus z szat obnażony

Czysty i święty, z szat obnażony. Wszyscy widzą wszystko.Można
upokorzyć człowieka bez granic, można mu wszystko odebrać, jedno
zostaje – Krew Chrystusa. Ona była Jego jedyną osłoną, Ona uwalnia,
oczyszcza, uzdrawia, uświęca,Ona pomaga zachować godność i przywraca
utraconą. Niech Twoja Krew przenika każdą komórkę mojej duszy, ducha
i ciała, bym był święty.

Stacja XI
Jezus przybity do krzyża

Błogosławił i czynił dobro, teraz nie może już nic uczy nić. Nic? Właśnie teraz
dokonuje się najwięcej – teraz dokonuje się nasze odkupienie. Jezus przebacza
oprawcom, podarowuje niebo nawróconemu łotrowi i w ręce Ojca powierza Swego
ducha.Nigdy nie ma sytuacji, że już nic nie mogę. Mogę powierzyć się Ojcu,
a On może wszystko.

Stacja XII
Jezus umiera na krzyżu

To już koniec, nie ma już nic. Wszystko skończone, możemy iść.
Zostają tylko najwierniejsi. W końcu i oni wracają do domu. Apostołowie
zamykają się w Wieczerniku i trwają na modlitwie. Są pełni lęku o swoją
przyszłość, jakby zapomnieli, o czym mówił im Jezus – że trzeciego
dnia zmartwychwstanie. Pomóż mi pamiętać, że moja przyszłość jest
w Twoich rękach, a Ty zmartwychwstałeś i żyjesz.

Stacja XIII
Jezus zdjęty z krzyża

Zdejmują ciało Jezusa i składają w grobie, nie mogą jednak dopełnić obrzędów
pogrzebowych. One dokonały się za Jego życia, kiedy nierządnica opłakując
swoje grzechy obmywała łzami Jego stopy, ocierała je włosami i namaściła
wonnym olejkiem. Byli na nią oburzeni, a Jezus przyjął i docenił jej uczynek.
U Boga nie ma rzeczy małych, jeśli wykonane są z miłości.

Stacja XIV
Jezus w grobie złożony

Dzięki zmartwychwstaniu Jezusa każda śmierć jest bramą do wieczności,
Kiedy stoimy nad grobem bliskiej osoby, trudno jest o tym pamiętać,
a przecież wierzymy w ciała zmartwychwstanie i życie wieczne.
Apostołom i wszystkim uczniom Jezusa też nie było łatwo pogodzić się
z jego śmiercią. Pomóż mi nie lękać się grobu, ale patrząc na niego
uczyć się pokory. (s. Gertruda Bociąg)